Een maand geleden is er een ‘onmogelijke’ ster ontdekt en eerder bleken de Pioneer ruimtesondes ook al te weigeren zich aan de regels te houden.
En zo wordt de gevestigde wetenschap langzaam maar zeker gedwongen terug te keren naar de realiteit van het bestaan van de ether. Het onvermijdelijke resultaat zal zijn dat Einstein's theorie de geschiedenisboekjes in zal gaan als één van de grootste dwalingen die de wetenschap ooit heeft geproduceerd, een dwaling waarnaar men in de toekomst met evenveel ongeloof zal terugkijken als het ‘Aarde is plat’ concept. Het is dan ook niet overdreven om te stellen dat de gevestigde wetenschap een spirituele ervaring zal gaan meemaken.
De gevestigde wetenschap heeft de plank volledig misgeslagen door Nikola Tesla te vergeten en Einstein op een voetstuk te plaatsen. De logisch denkende realist Tesla veegde in 1932 al de vloer aan met de relativiteitstheorie en bewees daarmee voor de zoveelste keer zijn tijd ver vooruit te zijn:
"Er moge dan worden afgeleid dat ik zinspeel op het bestaan van een kromming van de ruimte zoals die door de relativiteitsleer verondersteld wordt te bestaan, maar niets zou verder van mijn gedachten kunnen staan. Ik blijf er bij dat de ruimte niet gekromd kan zijn, om de eenvoudige reden dat ze geen fysische eigenschappen kan hebben. Dan zou men net zo goed kunnen zeggen dat God fysische eigenschappen heeft. Die heeft hij niet. Alleen kenmerken en die hebben we zelf bedacht. Van fysische eigenschappen kunnen we alleen spreken als we het hebben over materie die de ruimte opvult. Te zeggen dat de ruimte wordt gekromd door de aanwezigheid van grote lichamen is hetzelfde als zeggen dat iets krachten kan uitoefenen op niets. Ik weiger dan ook zo'n beeld aan te hangen."
Is het niet prachtig hoe Tesla met eenvoudige logica Einstein in zijn hemd zet?
Denk er maar eens goed over na. Een ruimte is niets meer en niets minder dan een abstracte definitie, een afspraak, een pure gedachteconstructie om bij te houden wat zich waar op welk moment bevindt. Net als een schatkaart: twintig stappen noord, dertig stappen west. En als dan je theorie er op uit draait dat je je abstracte (niet-fysieke) logica moet aanpassen om de zaak kloppend te krijgen is er iets goed mis met je theorie, hoe vaak je hem ook herhaalt en predikt. Tesla verwoorde het zo:
"De theorie is een massa fouten en misleidende ideeën die regelrecht ingaan tegen de leer van grote wetenschappers uit het verleden en zelfs het gezonde verstand. De theorie omarmt al deze fouten en drogredenen en kleedt ze in een prachtig wiskundig gewaad dat fascineert, bedoezelt en mensen blind maakt voor de onderliggende fouten. De theorie is als een bedelaar in paars gekleed, die onwetende mensen voor een koning aanzien. Haar aanhangers zijn zeer briljante mensen, maar ze zijn eerder metafysici dan wetenschappers. Geen enkele van de stellingen van de relativiteitstheorie is bewezen."
Waarvan akte.
Nu de teller van ‘onmogelijke anomaliteiten’ inmiddels op drie staat kan men gerust stellen dat bewezen is dat de relativiteitstheorie niet klopt. Nader onderzoek leert dat de oorsprong van de fouten in de relativiteitstheorie te vinden is in de Maxwellvergelijkingen. Deze vergelijkingen beschrijven wiskundig het verschijnsel elektromagnetisme, ofwel het elektromagnetisch veld. Bij het opstellen van deze vergelijkingen is een essentiële fout gemaakt.
De wiskundige Maxwell stelde zijn vergelijkingen op aan de hand van de experimenten van Faraday. Hij ging er daarbij vanuit dat het elektromagnetische veld wordt veroorzaakt door ladingsdragers, materie dus. Tegenwoordig weten we vanuit het deeltje-golf dualiteitsprincpe en de kwantummechanica dat materie, massa, niets anders is dan gelokaliseerde elektromagnetische golven.
Met andere woorden: er zit een gat in de uitleg van de reguliere wetenschap waar je met een vrachtwagen doorheen kunt rijden.
Ofwel de velden veroorzaken de materie, ofwel de materie veroorzaakt de velden, maar niet allebei tegelijk.
Het moge onderhand toch wel duidelijk zijn dat de kwantummechanica in deze correct is en dat dus de Maxwellvergelijkingen onjuist of op zijn minst incompleet zijn. Zowel het elektrische als het magnetische veld kunnen op zichzelf bestaan en kunnen zich ook door de ruimte uitbreiden. Wanneer vervolgens de Maxwellvergelijkingen gecorrigeerd worden voor deze omissie, hebben we in feite het aloude ethermodel terug, zoals Tesla altijd al zei. Gevolg hiervan is dat Einstein's relativiteitstheorie naar het rijk der fabelen verwezen dient te worden.
Omdat Maxwell aannam dat ladingsdragers de veroorzakers waren van de velden, wordt er impliciet namelijk ook een zeker referentiekader gekoppeld aan de beschrijving van de velden en dat leidt er vervolgens toe dat de Maxwellvergelijkingen niet invariant zijn voor de zogenoemde Galileitransformatie. Dit klinkt ingewikkeld, maar als je bijvoorbeeld een golfje in een glas water in een voorbijrijdende trein wilt beschrijven, moet je rekening houden met het snelheidsverschil tussen waarnemer en trein. Welnu, dat is al wat de Galileitransformatie doet. Om dus de ten gevolge van de velden in de ether optredende golven ‘generiek’ te kunnen beschrijven moet je in feite dezelfde correctie toepassen. Invariant maken, heet dat:
"De wetten van de klassieke mechanica gelden in ieder inertiaalstelsel, dat wil zeggen in alle stelsels die ten opzichte van elkaar eenparig bewegen (met constante snelheid), of stilstaan. Dit kan gedemonstreerd worden door een trein of vliegtuig. Als de ramen gesloten zijn kunnen we de 'absolute' snelheid ervan niet opmerken, noch meten. We noemen de overgang van een coördinatenstelsel op een ander dat ten opzichte van het eerste eenparig beweegt een Galileitransformatie, en de klassieke natuurwetten Galilei-invariant.”
“Dit alles veranderde nadat James Clerk Maxwell de Maxwellvergelijkingen formuleerde, die de wetten van elektriciteit en magnetisme in een enkel stelsel bijeenbracht. Uit deze vergelijkingen volgde de lichtsnelheid in vacuüm, en deze bleek niet invariant te zijn voor een Galileitransformatie. Het beroemde Michelson-Morley-experiment leerde echter dat de lichtsnelheid in alle richtingen hetzelfde was, ongeacht de richting ten opzichte van de beweging van de Aarde."
Bij de Maxwellvergelijkingen bleek de normale Galileitransformatie dus niet te werken, hetgeen echter uiteindelijk veroorzaakt wordt door de onjuiste aanname dat de velden veroorzaakt worden door materie. Zo enkele jaren geleden betoogd werd door Dr. Charles Kenneth Thornhill heeft men daarom toevlucht genomen tot de zogenaamde Lorentztransformatie, wiskundig correct maar in feite klinkklare onzin in termen van het hebben van enige fysische betekenis.
Deze Lorentztransformatie eist dat de lichtsnelheid constant is, terwijl we weten dat dat niet het geval is. In de nabijheid van materie is de lichtsnelheid immers lager dan in het vacuüm, waardoor lichtstralen bijvoorbeeld breken in glas. En aangezien we tevens vanuit het deeltje-golf dualiteitsprincipe weten dat alle elektromagnetische golven in het universum ook een deeltjeskarakter hebben en we weten dat het universum vol zit met allerlei elektromagnetische golven, is de stelling dat de lichtsnelheid binnen het uiversum constant is gewoonweg onhoudbaar.
Vervolgens is het werk van Hans Jenny uiterst interessant. Hij laat zien wat je zoal kunt doen met geluidsgolven in een bakje met water. Hij laat zien dat er allerlei geometrische figuren gevormd kunnen worden, waarbij materie met behulp van staande geluidsgolven in de vloeistof als vanzelf in bepaalde gebieden samenstromen en uit andere gebieden wegblijven.
En dat is dus ook wat er in de ether gebeurt. En daarmee is zwaartekracht eenvoudigweg een elektrostatisch verschijnsel dat veroorzaakt wordt door longitudinale staande golven in de ether die ook de geometrie van het zonnestelsel, het melkwegstelsel, enzovoorts bepalen. Alles is dus met alles verbonden via die staande golven.
En als je er zo ver naast zit met je theorie, dan hoeft het weinigen te verbazen dat je af en toe tegen vreemde resultaten aanloopt. De gerapporteerde Pioneer-anomalie is eenvoudigweg het gevolg van de verdeling van de etherdruk in de ruimte, diezelfde etherdruk die er voor zorgt dat onze planeet op zijn plaats blijft. En voor de mensen die nog altijd op zoek zijn naar die etherwind die men nooit heeft kunnen vinden: deze oefent in de buurt van het aardoppervlak een dusdanige kracht uit op materie dat deze met ongeveer 9,81 m/s2 versnelt in de richting van de Aarde.
Deze kracht is dan ook vrij eenvoudig op te heffen met behulp van zeer hoge elektrische spanningen, zoals Thomas Townsend Brown in de zestiger jaren met zijn ‘mysterieuze’ antizwaartekracht experimenten aantoonde. Het is dan ook hoog tijd om de aloude ethertheorie in ere te herstellen en terug te keren naar ‘realiteit’ in plaats van ‘relativiteit’. En dat lijkt me, eerlijk gezegd, relatief eenvoudig.
No comments:
Post a Comment